size aşkı tüm hücrelerenizde hissettiren yarene söylenir ancak bu söz.
zira siz onun güzelliğinde , onun gözlerinin efsununda can vermeye çoktan gönüllüsünüzdür,
hele bir de platonikse , onun varlığı cennetken yüreğinize , bir yandan zulmeder bakışları ruhunuza,
dünyaları yıksanızda , heryeri kuşatsanız da , sevmemişse sizi sevmemiştir işte...
hani siz kişisel gelişim kitaplarının o olağanüstü dünyasında galeyana gelmişsinizdir , hani bütün madalyaları kapmaya hazırsınızdır , her başarının en önde gideni olmaya and içmişsinizdir belki de..ama o yaratılış mucizesine kabul ettiremişsinidir varlığınızı , sevdanızı...
zaten onsuz herşey manasızdır , bütün sözler kifayetsiz ;
o varken harabeler canlanırken , onun sevginizi kabul etmediğini anladığınız anda dünyalar başınıza yıkılır...
gözyaşlarını dökerken en fütursuz olduğunuz anlardır...
aşk acıyla ilk defa bu kadar yakındır , yaren yüreği sevdanın zindanı , sözleri cellat , ruhunuz sevdaya prangalı...
