dogmatik beyinler antitezlere itibar etmeden tezi kabullenmek dışında herhangi bir düşünsel faaliyete girişemediklerinden, tezi antitezle karşılaştırma refleksine sahip beyinleri kendilerininkine benzeterek, kendi tapınma eylemlerini özgür düşüncenin çıkarımlarına eşitleme kaygısı içindedirler.
atatürk'e tapılmaz, atatürk'ün kendisini adadığı yol anlaşılmaya çalışılır ve elden geldiğince doğruluktan sapmayarak o yolda yürümeye başlanır, ilerlenir, devam edilir.
gerisi, heh, elbette teferruattır. tarih içinde ufalanıp gideceklerdir. başka bir dünyadaki azapla daha ne kadar korkutabilirsiniz ki yeniliğe açık modern zihinleri?*
