izmir devlet Tiyatrosu'nun bu yıl sergilediği oyunlardan biri.
Aslında hikaye çok güzel. oğlunu savaşa göndermiş bir anne, uzun zamandır kendisinden haber alamadığı oğlunun dönmesini bekliyor. Önce bir devlet dairesinde çaresizce oğlunun bulunması için gözyaşı döken anne; sonra tren garında içinde bir damla bile olsa umutla oğlunun dönmesini bekliyor. Ardından tren garında lokantada tanıştığı perişan bir şekilde geri dönmüş olan askerle uzun bir diyalog neticesinde onu oğlu kabul etmesiyle olaylar gelişiyor.
Dekor kusursuz derecede güzel ve çok güzel düşünülerek hazırlanmış. Daire şeklinde ve döndürülerek mekanların değiştiği dekora ben gerçekten bayıldım.
Kostümler anlatılan döneme çok uygun ve gayet ölçülüydü.
Işık zaten her zaman harika.
Ama bu oyunda bir şey olmamış ki bu yüzden oyunu izlerken bir şekilde dışarda kaldım. Yine bu yüzden Anneye üzülemedim, oğula üzülemedim, yaşananlara üzülemedim...
Yine de izleyin, izlettirin efenim. Tiyatro iyidir.
