dostoyevski sikindirik bir öykü anlatmak için tuğla gibi kitap yazar, çünkü kelimelerle ismail kadar iyi sevişemez, uzun uzun yazmak zorundadır meramını anlatabilmek için.
peki ya ismail? incecik bir kitapta hayatın bütün gizemlerini önünüze serer, bir şeyi anlatabilmek için en kısa ve kestirme yolu beyninin o harikulade kıvrımları ile bir çırpıda buluverir.
zorlamaz, baymaz.
vaat etmez, yapar.
allah vergisi işte.
zaten tipinden de belli ne kadar kalemi kuvvetli, kedi sever ve hümanist bir yazar olduğu.
