hayatımın en güzel yıllarnı geçirdiğim, süper dostluklar kurduğum canım okulumm.
herkesi, her şeyi cok özledim.
canım annem safiye hocamın seni çöpe atarım tehditleri,
duran abinin karizmatik hareketleri,
melih hocamın gaza getirişleri,
nuri abimin çayı ve pitosu,
bahçede duvarın üstüne oturup konuşmalarımız,
bahar turnuvaları,
şimdilerde taş döşenen çamurlu yollarında ayakkabılarımızı berbat ederek yürümelerimiz,
burhanettin çakıcı *
mikail hocanın şeytani sırıtışı,
9 haziranlarımız,
serhat hocanın dersinde uyumamak için harcadığımz çabalar,
ibo'nun cuma günü saçmalıkları..
fakaaat o spor kompleksinde bir kere maç yapamadım ona yanarım hala!
hatta gaza geldim en büyük ikhal baska büyük yook!!!
2.5 yıl sonra gelen edit: imla. * ayrıca mezun olduktan sonra 3 yıl geçmesine rağmen hala özlenen, hala burunda tüten, hala gerisin geri dönmek istenilecek tek yer olma ünvanını elinde bulunduran can. hayattaki tek eksik bir şey!
6 yıl sonra gelen edit: gerisin geri dönmek istenilecek tek yer olma ünvanını artık elinde bulunduramayan ama yine de can olandır.
9 yıl sonra gelen edit: mezun olalı neredeyse 10 yıl olmasına rağmen hala çok ama çok ama çok özlenendir. hayatımın hiçbir döneminde hiç olmadığım kadar samimi olduğum yerdir. gerisin geriye dönmeyi düşleyecek kadar bile cesaretimin artık olmadığı gerçeğiyle beni hüzünlere boğan güzel okulumdur.
