toplum üzerinde her ne kadar olumsuz bir imaj bırakmış olsalarda hiç eksik olmayan neşeleriyle, rahat tavırlarıyla, zikime balkan savaşı-daşşağıma istiklal harbi duruşlarıyla acayip sempatimi kazanmıştır çingeneler/romanlar. kendilerinden olmayanı pek benimsemezler ( ha bunda toplumun kendilerini 2. sınıf vatandaş olarak görmesinin etkisi çok büyük. sen çıkıp çingenelerle halfet olan ömür boyu cenabet gezer, kiremit eritmesi gerekir diyeceksin, sonra da sevgi, saygı bekleyeceksin ) ama bir benimsedilermi, kendilerine bi yakın gördülermi tereddütsüz canlarını verirler. kinleri de sınır tanımaz, sevgileri de.
aralarında geçen kavgalar bile bi başka olur. bir birlerine etmedikleri hakareti bırakmayan bu vatandaşlar 5 dakika sonra karşılıklı çalıp oynarlar. her şeyi ağzılarındadır, içlerinde kimseye sistematik bi kötülük beslemezler.
kavga diyaloglarından bi örnek verelim;
iki çingene/roman kadın tutuşurlar kavgaya...
+ seni allahın belası orospii, kocam şey etsin seni.
- hahahayyy kocan etsin de şeyi kuku görsün, yıllardır boş tenekeye sokup çıkartıyor garibim.
+ hahhhh tuzlayım da kokma. koca karııııı.
5 dakika sonra...
+ gızzzz salçann var mı?
- al allahın belası al.
bölee işte.
düdüt: moderasyonumuzun saygın üyesi salca'yı tenzih ederim.
