"o değilde canımsın, ama canım sıkkın.
yani anlatsam olmuyor, yazsam öbür türlü.
gidiyorum ya hani, gitme desen diyorum. korkuları hayalerimiz boğar ya hani, bol bol hayal kursan diyorum. küçüktüm ufacıktım, bir sürü hayalim olurdu, hepsi yalanlanınca ben bıraktım çünkü.
benim yerimede uyumasan diyorum? sana sonu mutlu bi masal vermek istiyorum, oysa binbir gecede mavi sakal olmuşum hep sevdikleri ölü ve bodrum katta. ama korkmuyorum hepsinin sonu ay ay aynı.
seni seviyorum lafı öyle işini seven bir orospuymuş ki ağzımda, şimdi desem ya hepsi yalan olacak ye sen. çok şey istiyorum anlayacağın, çok bekliyorum bir hayal gücü istiyorum, sil baştan..
kal desem, bekle desem, geri dön desem, sorun sende değil bende desem, bildiğim bütün ayrılık laflarını etsem yok!
kaçarı da yok oluru da.
hem hem hem hem zaman varya, onun sen bir ucunda ben bir ucunda. parallel gidiyoruz. çakışırmıyız?
mat2den niye kaldığımı hatırladım. çakışırsa, aynı doğru oluyorlardı.. olur mu ki?
bilmem yarın finalim var zaten..
ama ama ama ama "ben bunları kimseye anlatmadım, kendimle bile konuşmadım".
çocuk.. küçüğümsün.
aman anlatamadım işte. o yüzden bu delirdikten sonra ilk karalanan oldu.
anlatamadıkça karalama olcak, bir gün hepsini anlatıcam ve nobel alırken sana teşekkür edicem.
kayısı'm seni aldım karşıma insan gibi konuşuyorum ya, doktorum nerde?
hem bu yazıda üç şarkı dinlendi, bulana ömür boyu artı vaad edildi.
şarkını biri severek ayrılanlara, biri sevipte kavuşamayanlara, biri de kedi'me gitti. "