7.
-
1. Gördü ki bir avcı dam kurmuş
Damına gazeller yüz urmuş.
2. Bir ahu esir-i damı olmuş,
Kan yaşı kara gözüne dolmuş.
3. Boynu burulu, ayağı bağlu,
Şehla gözü nemlü, canı dağlu...
4. Ahvaline rahm kıldı Mecnun
Baktı ana, eşg-i gülgun
5. Gönlüne katı gelip bu bidad
Yumşak yumşak dedi ki: -Sayyad!
6. Rahmeyle bu müşgbu gazele!
Rahmetmez mi kişi bu hale?
7. Sayyad, sakın, cefa yamandır!
Bilmezsin mi ki kane kandır?
8. Sayyad! Bana bağışla kanın.
Yandırma cefa oduna canın!
9. Sayyad dedi: -Budur maaşım.
Açman ayağın giderse başım.
10. Katllinde bu saydın etsem imhal
Etfal ü iyalime n’olur hal
11. Mecnun ana verdi cümle rahtın.
Pak eyledi bergden dirahtın.
12. Ol turfe gazalin açtı bendin.
Şad eyledi can-ı derdmendin.
13. Yüz urdu yüzüne kıldı efgan,
Göz sürdü gözüne oldu giryan
14. Tenha koyma men-i zebene
Olgıl mana deşt reh-nümunu
15. Gez bir nice gün menimle hem-rah
insan deyip etme menden ikrah
16. Kıldıkta hayal-i çeşm-i Leyli
Sen ver ben hastaya teselli!