Sadece kendimde gördüğümdür. Etrafımdaki herkesi bugüne kadar yaptığı yapmadığı bir şey sonucunda güçlü buldum. Benden yaşça küçük allah bilir kaç kişiyi benden daha olgun buldum. Gözümde onlar cesaretli, güçlüydü; ben korkaktım, küçüktüm, bilmezdim, yapamazdım.
Ama neden? Neden kendimi bir türlü güçlü göremiyorum? Neden yaşıtlarımın her yaptıklarını onaylar onları desteklerken kendimi aşağılıyorum? Kendime karşıdan bakıyor olsaydım kendimi de güçlü bulur muydum acaba?
