gülün feryadı değildir bu insanoğlunun feryadıdır, yalnızlığıdır. durup dururken adamın ammına koyandır. sürü halinde yere düşen yağmur tanelerini görüp yalnızlığı anlamadır, kadehteki biranın son yudumundan arta kalıp aşağı usulca süzülen damladır, chesterfıeldın dumanı olmaktır, memlekete hasrettir, anneye özlemdir.
