"Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı." cümleleri ile biten bir kitap.
okurken (bkz: ıssız adam)ı canlandırıyorsunuz gözünüzde. bir şeylere, birilerine alışmaktan korkan; alışkanlığın insanı körelten ve geriye götüren bir şey olduğunu düşünen bir adam. bu nedenle de ne özel ne de aile hayatında mutlu olamamış biri ( belki de hem özel hem aile hayatında bir türlü mutlu olamadığı için böyledir, bilemiyorum şimdi).
Yusuf Atılgan'ın kalemi ile tanışmama vesile olmuş olan kitaptır, güzeldir. tavsiye ederim kesinlikle.
