Bir gun oncesinde parktaki cimlerin uzerinde tek kale mac yapmistik. Yerler de hafif islak ve camurlu oldugu icin boka bastigimi fark etmedim haliyle. Eve gelince de cocuk akli ayakkabimi temizlemeyi ve altina bakmayi akil edememistim. Ertesi gun sinifta yakinlardan buram buram bok kokusu geliyor ama nereden geldigini anlamadim. Siniftakiler de fark etmisti bok kokusunu ama ortmen bozuntuya vermedi. Mayisin ilk gunleriydi cami actirmisti sadece. Tenefuste ortmen beni yanina cagirip doblocu eniste, mudur yardimcisina git velini arasin seni gelsin alsin demisti. Temizlemem icin yardimci olmak yerine, beni bu sekilde rencide etmisti. Sonraki derse de giremedigim icin amina kaydigimin yavsak karisi, bok kokusu arkadasinizdan geliyordu eve gonderdim demis. Aradan neredeyse 20 yil gecti ve yerde ne zaman bok gorsem once bu olayi hatirlarim, sonrasinda da ortmenin yedi sulalesine kayarim. Olduyse de olusune kufur ederim. Cocukluk yaralari unutulmuyor ne yazik ki...
