"Gel derse ki; fuzuli güzellerde vefa var
Aldanma ki; şair sözü elbette yalandır."
Güzellerde vefa yoksa şair doğru söylemiştir. O zaman yalancı değildir. Güzellerde vefa varsa o vakit şair sözü yalandır ve şairin yalancılığı doğrudur.
"Bu önermenin tersi olan, "en az bir şair doğru söyler." Önermesidir ki; o da vefasız bir güzele denk gelmiştir." hipotezimle paradoksa çözüm getirme çabasını başlatmış bulunuyorum.
