Çocukken çok yapardım. Sehpayı ters çevirirdim içine oturup oyun oynardım. Ulan şöyle bakıyorumda o zamanlar ne led tvler vardı ne akıllı telefonlar nede internet bırak dvd'yi daha cd bile o kadar yaygın değildi. Ama mutluyduk. Canımız sadece yere düştüğünde acırdı. Kalbimiz sadece hızlı koşunca çarpardı. Keşke zaman makinesi olsa yine o sehpayla oynadığım günlere geri gitsem ve orada kalsam keşke.
