Sadece asker ocağında var olan bir müessesedir. Koğuşçular, koğuşlar bölgesinden mesul kadro askerlerdir. Genellikle içtimalardan muaf tutulurlar, buna karşılık koğuşların her zaman temiz ve tertipli tutulmasından mesuldürler. Bölük komutanından çift pırpır astsubaya kadar herhangi biri koğuşlara geldiğinde hoşuna gitmeyen bir görüntüyle karşılaşırsa ilk ağzı kırılacak adamdır.
Tabi bu temizlik işini onlar yapmaz, sadece emirlerine verilen az sayıdaki acemi asker veya alt devreye tepeden sürekli bağırıp çağırarak yaptırırlar. Acemiler temizlik ve nizam işini bitirdikten sonra da bölük komutanı edasıyla yapılan işi denetler, elemanları eğitime veya görev yerlerine yolladıktan sonra tekrar yatışa geçerler.
Nadiren içtimaya çıkmaları gerektiğinde homurtuları 40 kilometre öteden duyulabilir.
Bu adamlar köstebek gibi koğuşlarda yaşadıklarından bir çok rütbeliy tanımazlar. Rütbelilerin de bunlardan pek haberi yoktur. Bizim alay komutanının bana, Askerliğinin 545. günündeki uzun dönem bir koğuşçuyu gösterip "Çavuş bu at yarrağı kim" diye sormuşluğu, benim de "komutanım, bizim koğuşçu falanca filancadır" yanıtını vermişliğim, albayın "yeni mi geldi bu herif, duruşu yürümeyi de bilmiyor, bitmez bunu askerliği, al bunu adam et" demişliği, benim de adamı koğuşçunın yanında ezmemek için "ama o tezkereci" demeyip yerine "emredersiniz" çekmişliğim vardır.
