en güzel yıllarını o kişiye adıyorsun. belki başka bir seçim yapmış olsan daha mutlu yaşayacaksın o zamanlarını ama sen onunla yaşamayı seçiyorsun. iki kişi içınde büyük fedakarlık demek bu. sonra aradan 5-10 yıl geçince "bak nurten, biz seninle kardeş gibiyiz. ben başka bir kadına aşık oldum " dememeli bir erkek. çünkü kişi kendisini en iyi tanıyan canlıdır. bir insanın gözü dışarıdaysa her zaman öyledir ama saklıyordur. bu durumda bunu en başında söylemeliydi bu insan. o kadının daha mutlu yıllar geçirebilme olasılığını bilerek onu oyalamak. gittiği yere kadar gider diye düşünmek mide bulandırıcı. hem erkekler hem de kadınlar açısından bu böyle.
o yüzden evlenmeyi düşünen herkesin elini vicdanına koyması gerekir ; bir ömür o kişi ile yapabilir miyim ? diye uzun uzun düşünmeli.
kadın , yıllardır evi çekip çevirmiş, yemeğinı yapmış ; kocasına değer vermiş, sevildiğine inanmış, çocuk doğurmuş, tutumlu yaşamış, kocasının iş hayatında ilerlemesi için elinden geleni yapmış, adamın maaşı artmış, prestiji artmış ve tam bu sırada adamdan yaşça bir hayli küçük bir kadın gelip adamı baştan çıkartıyor. Bu kadının hayatta yaptığı tek şey ise demet akalın vs dinleyip bulabilirse bir işte çalışmak ve paralı erkeklerle çıkmak. çünkü sadece genç olduğu için olgun, paralı erkeklerin onu paraya boğacağı hissine kapılmış. ya bir düşünün; bu kadar salak erkekler var. böyle kadınları aldatıyorlar, terk ediyorlar falan filan. o kadının gençliğini hiç etmişler , emeklerini bir çırpıda kenara atmışlar ne için ? cinsel sapkınlıkları ve egoları için.
insan bu gibi örnekleri görünce daha da iyi anlıyor ne kadar zor bir karar verecek olduğunu. ilk 8 ayda, ilk 5 ayda , ilk gün aldatılan tanıdıklarım oldu. bunları bir şekilde öğrendiler. kiminin eşi ofisteki iş arkadaşıyla yaptı, kiminin eşi yan dükkanın sahibi kadınla.
Neden hep "aldatmaya" değindim? Evliliklerin çoğu "aldatma" yüzünden bitiyor. Bu yüzden. Maymun iştahlıysanız evlenmeyin.
