genelde köşesinde oturulunur, bir kabahat işlediğinizde “kahve köşelerinde sürtüyorsun” cümlesi yüzünüze çarpılır..
Bir grup ihtiyar emekli grubu vardır ki her gün gelirler, ayakları tutana kadar gelirler, sonra ara sıra gelirler..Sonra, sonra hiç gelmezler..Anlarsınız ki ihtiyar amca hayattan da emekli olmuştur..
Herkesin yeri bellidir mekanda, herkes mahalledeki herkesi, heryeri çok iyi bilir..Ama bazıları çok daha iyi bilir, bilir ki onlar mahallenin “emmi” si olmuştur, “emmi duruşu” kavramı bu insanların şahsına münhasırdır, eller arkadan bağlanmıştır..Tesbih olmazsa olmazdır, genelde bordo iri taşlıdır..hafif kambur çıkmış, ağızda külü düşmek üzere olan cuvarasıyla emmidir o..
Çaylar hep tavşan kanıdır, bir mutlu haber sonrasında hep “herkese benden çay” olur, adettir, yazılı olmayan racondur..Sıcaktır burdaki insanlar..Muhabbetler siyaset ve futbol üzerine kurulur..Oturdukları yerden x takımı kah şampiyon yaparlar, kah küme düşürürler..Mahallenin racon sahibi ağır abileri de burda otururlar, en geride, köşe masada..Mahallenin namusu buradan sorulur ve olası bir olumsuzluk durumu için “yıkım ekibi” her an teyakkuz halindedir..Bir “gidiyoruz” kelimesine bakarlar, sorgusuz..
Mahallenin araba alım satım işleri, ev alım satım, kiralama işleri de buradan döner; galeri ve emlak sektöründe de söz sahibidir bu müessese..
Ara sıra kahvenin camından “tık tık” sesi gelir, telefonuna cevap vermeyen amcanın eşi gelmiştir, eve gelen misafiri haber haber vermek için..Hayıflana hayıflana gider amca, masadaki o çok kıymeti yerini bir başkasına devretmek zorundadır lakin..Manavdan alacağı meyve de cabası..
Neredeyse her Türk erkek kişisi tarafından sevilen kültürdür kahve kültürü..üniversite öğrencisi, profesör, patron, entel ayrımı yapmadan herkesin elbet kahve ortamında bulunmuşluğu vardır.. #çiçekabbas tır, bize bu kültürü sevdiren, “herkese benden çay, yalnız şakkire yok” dilimize pelesenk olmuştur..
