günlük hayatta veya sosyal ilişkilerimizde çoğu zaman, çoğu kişiye belli bir yaşa gelip, belli bir ''olgunluk'' seviyesine erişebilmiş dahi olsalar, ancak duymak istediklerini söyleyebiliyoruz. ne acıdır ki, bazen bu insanlar çok yakınlarımız olabiliyor.
işte bir arada yaşamak veya çalışmak zorunda olabileceğimiz bu insanlara mümkün olduğunca duymak istediklerini, mümkün olabilecek bir mesafeden söylemek hayatı kolaylaştırabilmek ve kendimizi koruyabilmek adına yapılması gerekendir çoğu zaman.
kötü veya çirkin olmadan, gerçeği söyleyebilmenin mümkün olmadığı bir insana, bu şekilde davranmak ve bu sorumluluğu almak istememek, neden benim suçum oluyormuş? gerçek, onu duymak ve görmek isteyen güçlü bir iradeyi gerektirir her şeyden önce.
ve yine ne acıdır ki; insanlığın ''çıplak krallığında'' iyi ve doğru olmak, zaman ve mekan sorunudur sadece.
