çok eskilere dayanıyor dostluğumuz. aynı kıza aşık olduğumuz da oldu, beraber aç kaldığımız da. kavga da ettik, dayak da yedik beraber. çok şey yaşadık.
12 yaşında zengin olduk mesela. mahalledeki çocuklara niyet çektiriyor ve hediyeler veriyorduk. ödül listesinde tetris, futbol topu, bisiklet ve kumandalı araba vardı ama kağıtlardan misket, taso ve futbolcu kartından başka bir şey çıkmıyordu. çok günaha girdik ve büyük kazandık.
15 yaşında evden kaçtık örneğin. akdeniz akşamlarını çalabiliyoruz ya, kendimizi rockstar zannettik amk. sivilceli ergen cesareti işte. istiklal caddesinde müzik yaptık, bankta yattık, aç kaldık haftalarca. sonra da evlere döndük kuyruğumuzu kıstırıp.
16 yaşında bisiklet çetesi, 19 yaşında motor kulübü kurduk. her ikisinin de üye sayısı sadece ikiydi. saatte 70 km hız yapamayan dandik motorların üstünde; bizden havalısı yoktu.
sonra büyüdük. o her sene motorunu değiştirdi, ben her gece hovardalık yaptım. o aşık olduğu kadınla evlendi, ben aynı şiiri 7 farklı kadına ''bunu sana yazdım'' diyerek gönderdim. o namaza başladı, ben inançsız oldum. o baba oldu, benden bir bok olmadı.
çok şey yaşadık dedim ya; bir çok şeyi de yaşayamadık aslında. birlikte hiç sarhoş olmadık örneğin, ya da beraber hiç çapkınlık yapamadık.
ona göre içki haram, zina ise en büyük günahtı.
beni cennete açılan kapının anahtarı olarak görüyordu. üzerimden sevap kasıyordu rahmetli. ah beni bir müslüman yapabilse; peygambere komşu olurdu.
sürekli okur, araştırır, öğrenir ve gelip bana yetiştirirdi. onun sayesinde namazın faziletleri, kuran'ın mucizeleri, hadislerin hikmeti konusunda tekirdağ müftüsü kadar donanımlı oldum belki de. beni ikna etmeyi bir türlü başaramadı ama hiç bir zaman da pes etmedi.
bir gün mutlaka beni ikna edeceğinden emindi. bir gün mutlaka bir cuma namazında beraber saf tutacaktık, bunu er ya da geç başaracaktı.
başardı da..
haberi alıp hastaneye koştuğumda; çoktan peygambere komşu olmuştu bile. ağlamadım, çünkü o böyle isterdi.
ama kızdım, çok kızdım. üye sayısı 1 kişiye düşen bisiklet çetemizi ve en yakışıklı üyesini kaybeden motor kulübümüzü düşündüm. tamam saatte 220 km hız yapmıyorduk belki ama mutluyduk lan. oğlum hiç olmazsa hayattaydın amk, ellerimle kapattığım gözlerin en azından gülüyordu.
başardın dostum. düşünebiliyor musun ben niyet edip, abdest aldım lan. namaz kıldım oğlum. kazandın amk.
ama bana yalan söyledin aga. yan yana saf tutacaktık hani? ben önümdeki amcadan kopya çekip; o ne yaparsa taklit edecektim, sen de bununla dalga geçecektin ya, noldu? önümde amca falan yok amk, tabutuna bakıyorum. ellerimi nereye koyacağımı bile bilmiyorum, bu hiç komik değil. görüyorsan kahkalarla gülüyorsundur di mi şimdi?
sana bir sır daha veriyim mi?
- mezarının başında da fatiha okudum. sen kazandın..
