eğer meşruiyet tahtında söyleniyorsa işte o zaman gayet de tartışılabilir bir açıklamadır.
ancak tartışılmakla kalmamalı, meşruiyet kavramı olabildiğince hukuki zeminde tesis edilmelidir.
nasıl olur? şöyle ki;
seçim mevzuatında değişiklik yaparsın. dersin ki "belediye başkanlığı seçilmek için nitelikli çoğunluk aranır".
söz gelimi geçerli oyların dörtte üçünü alan başkandır babako. ilk 3 turda bu aranır. 4. turda salt çoğunluğa sahip olan başkan seçilir. işte o halde bile meşruiyet tartışması söz konusu olacaktır. neden? çünkü istanbulda dörtte üç oyu alabilecek bir adam yok, olmaz da. olursa bunlar zaten tartışılmaz. ee başladığın yere geri dönüyorsun. başka? 3 tur seçim yapıyorsun, zaman kaybediyorsun, toplumsal tansiyon yükseliyor, masraf ediyorsun. ve en nihayetinde 20 milyonluk şehri 1 oy farkla kazanan yönetiyor.
hukuken mantıklı, pratikte zaman kaybı olan bir beyan.
çünkü ya artı bir oyu kabul edersiniz ya bunu hukuki olarak dayatıp başladığınız yere dönersiniz ya da belediye başkanı seçilemeyen şehirlerde yaşarsınız.
herhangi bir siyasi görüş tesiriyle değerlendirmedim konuyu. teknik olarak bu kadar basittir bu beyanı tartışmak. bu kadar basit.
edit: bu arada neden 3 tur, sonrasında salt çoğunluğa dönüyor? çünkü sistemlerin de aklı vardır. mesela önceki hükumet sistemimiz parlamenter değil Rasyonelleştirilmiş parlâmentarizm idi. sistemin tıkanmasına engel olmak, hükümetin etkinliğini ve istikrarını arttırmak için sistemin adeta daha akıllı hareket etmesine imkan veren, buna dair mekanizmaları içeren en şahane bir sistem idi. bu mekanizmaların biri de sonsuza kadar tur yapılarak aynı nitelikli çoğunluğu aramamaktır.
