ulusalcılık insanları sağ-sol, aşağı-yukarı diye sınıflamaz. "ne mutlu türküm diyene" lafzını esas alır, türkler ve diğerleri diye sınıflar. bu sınıflama da esas alınan tek şey, insanın kendisini ait gördüğü ulustur; kafatası veya ırk değildir.
"tc vatandaşı olan herkes din, dil, ırk gözetmeksizin türktür" anayasa maddesini düstur edinen bir bakış açısı sergiler. ırkları takanlar, ırklar üzerinden siyaset yapan kafatasçılar gibi davranılmaz.
sol denilen olay ise; esasen insanları sınıflara bölmekten ibarettir ve bütün dünya üzerindeki işçi sınıfının emeğini ve kardeşliğini savunur. türkiye'de üreten sınıf tam olarak işçi sınıfı değildir. tabi görünen budur. esasında enternasyonalist bir bakış açısı sergilediğinden ulus kavramına taban tabana zıt düşer. oysa türkiye cumhuriyeti bir ulus devlettir ve bu ülke de enternasyonalizm den bahsetmek kurtuluş savaşında atatürk'ün ve istiklal ordusunun önüne çıkmakla aynı şeydir.
biz türkler; emperyalist, enternasyonalist ve ümmetçi zihniyete karşı savaşarak, yıkarak türkiye isminde bir ulus devlet kurduk.
bu iki düşünce arasında kalmış bir fraksiyon olarak ulusal sol vardır. ne solculara, ne ulusalcılara yaranabilirler; ancak fikirleri bilindik soldan daha mühimdir. çünkü bilindik enternasyonalist sol 200 yıl evvel üretilen zırvaları en ufak bir geliştirmeye tabi tutmadan direkt alarak kullanır. bağnaz ve muhafazakar, işçiden yana olması gerektiği halde elitist bir bakış açısı vardır.
