Hayatın bazı insanları aşırı zorlamasıyla hata yapmaya ittiğini düşünüyorum. Eğer şu 50-60 yıl sabredenlerden değilseniz başınıza işler açacak yerlerde bulunmanız zor değil.
Aslında bu battıkça batmak oluyor. Kendimizi kötü hissediyoruz, daha iyi hissetmek için eksikleri doldurmaya çalışıyoruz. Şanslıysak ilk seferinde ya da ikinci seferinde bunu başarıyoruz. Ama değilsek...
Bilmem kaçıncı umutla bekleyişimizin sonu hüsrana varınca bu sefer elimizde hiç yapmadığımız şeyleri yapmak kalıyor.
Sonra haberlerde çıkınca ne hallere düşmüş insanlar yazık diyoruz. Aslında o insanlar daha iyisi için çabalayıp da sıfırla kalan insanlar. Kaybedecek bir şeyi kalmayan insanlar. Sıfırı tüketen..
