Kesin olmasa da kuvvetle muhtemel ibni haldun'a ait olduğu düşünülen bu söz beni araplar ve yahudiler konusunda çelişkiye düşürüyor. Şöyle ki;
"Asabiyet" kavramı adı altında uzun uzun anlattığı coğrafyanın toplumların, hepimizin kabul ettiği şekilde kültürel yapılarını nasıl etkilediğini düşünürsek, -ki ibni haldun coğrafyayı daha da ileri götürerek, psikolojik ve sosyolojik bir tabana oturtur ve bireysel davranış farklılıklarına kadar götürür işi.- Peki nasıl oluyor da, aşağı yukarı benzer coğrafyada yaşamalarına rağmen arap ve yahudi toplumları birbirinden bu kadar farklı davranış özellikleri sergileyebiliyorlar?
Evet arap toplumları (bedeviler dediği) için söyledikleri hala geçerli, aşağı yukarı 1000 yıllık büyük bir islam medeniyeti kurduktan sonra bile davranış şekiller değişmedi. Ama gel gör ki; bize anlatıldığı gibi "her şeyi musa ve davud peygamberden bekleyen, bir türlü tatmin olmayan, sözümona nankör israiloğulları" coğrafyalarının vermiş olduğu, üzerlerine çöken bu ataletten ve miskinlikten nasıl kurtuldular acaba?
