adnan hoca üstüne yaptığı konuşmada bahsettiği ikinci önemli şey de şuydu.
seyircilerden biri soruyor, oktar sizi tartışmaya çağırmış ama siz reddetmişsiniz, neden?
dawkins'in cevabı:
sadece oktar'ın değil, bütün yaratılışçıların tekliflerini reddediyorum. çünkü eğer tartışırsanız fikirlerine meşruiyet kazandırmış oluyorsunuz. seyredenler o zaman "ha burada iki farklı fikir var ve kendi aralarında tartışıyorlar" diyecekler ama ben yaratılışçıların savunduklarını fikir olarak bile görmüyorum. hatta tartışma ortamına girince, karşılıklı eşit sürelerle argümanlarınızı sunma zorunluluğu sizi güçsüz düşürüp, savunduğunuz fikre zarar bile verebilir.
dawkins'in şansı yaratılışçıların tartışma isteklerini geri çevirdiğinde kendi fikirlerinin yok olmaması. kastım şu.. benim de tartışmaya bile tenezzül etmek istemediğim, karşılıklı tartışarak sadece karşımdaki deli saçmalıklarına meşruiyet kazandırmaktan başka bi iş yapmadığımı düşündüğüm fikir bozmaları var ama şöyle bi sorun var. bu deli saçması dediğim şeyler ne yazık ki benim memleketimin ezici çoğunluğunun savundukları şeyler. yani dawkins gibi "sizi kaale almıyorum, saçmalayın istediğiniz kadar" deyince yok oluyorsunuz burada ve onların saçmalıklarını dinleyen, okuyan genel popülasyon onlara hak veriyor.
dawkins bu saçmalıklara meşruiyet kazandırmamak için tartışmama lüksüne sahip. çünkü en azından avrupa halkları bu saçmalıklara bakıp "evet bunlar saçmalık" diyebilecek insanlarla dolu. ama burası ırkçıların, dincilerin hezeyanlarını ne yazık ki paylaşan milyonlarla dolu. o yüzden o lüksümüz yok.
yine de bugünden sonra saçma bulduğum fikirlere karşı kendi dediklerimi dedikten sonra tartışmaya devam etmemeye çalışacağım. bi gün bu saçmalıklara karşı savunma yapmama lüksünü kazanacağımız umuduyla.
