kalbim kırıldı,
sessizlik beni yeniden esir aldı..
oysa hayallerim vardı,
yanında ama hep yanında olmak için yapacaklarım ,
korkusuzca karşısında duracaklarım vardı..
sadece gözlerine bakabilmek için dünyayı yakardım,
sadece ellerine dokunabilmek için canımı verirdim..
ki bunların hepsini de yapmak için kolları sıvamıştım lan..
ulan ne kadar salakmışım ya ben bugün anladım ..
sözde değerliydim ..
6 aydır,90 küsür saat telefonda konuştuğum kızın gözünde en ufak bir değerim bile yokmuş be..
rahatsız etmişim,
duygusal bir şey düşünmem istenmemiş ..
hayır yetişkin insanlarız, rahatsızsan hislerimden söylersin ,
hayır anlayamadın mı uzun zamandır ..
kaç kere sordum sıkıntı duyduğun bişey var mı diye, kaç kere..
acaba rahatsız mı ediyorum seni diye, kaç kere..
bugün 3 kere aramamla kısa bir dönüşü bile haketmemişim anlaşılan , sözde değerliymişim eski dediklerince ve bunun değerle ilgisi yokmuş..
ne seven biri olarak,
ne de arkadaş olarak..
tüm bunları geç bir insan bile olamamışım..
anlaşılan sadece bir hiçmişim..
konuşulmaya bile değer biri değilmişim..
valla adam yerine konmamışım lan ,
zorla sevgi olmaz elbet, sevmemek sıkıntı değil dürüst olamamak sıkıntı..
ama sorun bende valla bende ,
salak salak seven kalbimde..
neyse bu mallığım da buralarda dursun unutmamak için..
zaten günlük kıvamına bağladı benim için iyice..
bir daha asla ölüp ölüp dirilmemek için dursun burada,bu başlık altında ..
