Her zaman olduğu gibi derin bir hayal kırıklığında kalemi eline Ahmet Haşim alıyor ve ne güzelde söylüyor..
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.Vurdukça bu nehrin ona aksi
Kaçtım o bakıştan, o dudaktan
Baktım ona sesizce uzaktan
Vurdukça bu aşkın ona aksi...
