bu seçimde görüldü ki insanlar erdoğan'a oy veriyorlar. erdoğansız bir akp iş yapmıyor. yine görüldü ki insanlar siyasetçilerin yüksek tondan birbirlerine hakaret etmelerinden, pahalılıktan, trafikten vs. sıkıldı.
halk çok bir şey istemiyor aslında. insan gibi yaşayalım; yediğimiz ilaçsız, soluduğumuz temiz, yolumuz düz, etrafımız gürültüsüz olsun diyorlar. aslında normal bir şekilde yaşamak istiyorlar, hepsi bu.
partiler açısından seçimi değerlendirirsek:
akp'nin sağlam bir öz eleştiri yapması gerekir. ama öyle "allah affetsin, millet affetsin." şeklinde değil. akp'ye oy veren insanlar dahi göz göre göre gerçekleşen torpillerden, dini ve milliyetçi sloganlardan başka bir şey duymamaktan usandı gerçekten. bu nedenle genel politikasına ne kadar uyar bilmem ama sayın erdoğan'ın bu seçimden sonra ahmet necdet sezer tarzı daha oturaklı, bağırmayan, kucaklayan bir başkan olması gerekir. bunu geçen sefer de söylemiştim. görüldüğü gibi artık siyasetçiler bağırıp çağırdıkça vatandaşa itici geliyor. bu seçimde masaya yumruğunu vurarak kabadayı tarzı konuşmak değil naif olmak, güler yüzlü olmak kazanmıştır.
mhp'de devlet bahçeli iyi kötü bir seçenek seçti ve bence kendi koltuğu açısından yapılacak en mantıklı hamleydi. akp'ye uyarı vermek isteyen ama eli chp'ye gitmeyenler için bir araf partisi oldu. mhp'nin aldığı ek oylar akp tarafından iyi anlaşılmalıdır. devlet bey öyle ya da böyle koltuğunu sağlamlaştırdı. baraj altında kalacak partiyi söz sahibi yaptı.
bugün chp'nin kontrollü sevinmesi gerekiyor. akp'nin en önemli yerlerde kaybetmesinin sebebi chp sevdası değil akp bıkkınlığıdır. chp eğer daha ileri gitmek istiyorsa aldığı belediyelerde sonraki seçime kadar asla durmamalı, vatandaşı memnun edecek icraatları ardı ardına yağdırmalıdır. unutmamalıyız ki erdoğan'ı "reis" yapan vaktiyle çehresini değiştirdiği belediyelerdir. bu nedenle chp ya halka "vay be chp hiç sandığımız gibi değilmiş, adamlar çalışıyor." dedirtecek ya da "al işte verdik de ne oldu?" dedirtecektir.
geleceğe yönelik olarak ise aklıma takılan şey istanbul ve ankara belediyelerinde chp'nin durumudur. çünkü buralardaki çalışanlar akp'li. ülke yönetimi de öyle. bu nedenle ekrem imamoğlu ve mansur yavaş'ı ciddi zorluklar bekliyor. onlar icraat ortaya koymaya çalıştıkça zorlanacaklardır. bakalım bunun üstesinden nasıl gelecekler?
benim vatandaş olarak ülkede genel isteklerim ise şöyledir:
1- ekranlarımızı siyasiler kaplamasın. onları her saat değil sadece önemli olaylar olduğunda görelim.
2- yediğimiz içtiğimiz ve soluduğumuza zehir karışmasın.
3- betondan vazgeçilip daha çok yeşil alan açılsın.
4- devlet büyükleri makamlarına yaraşır şekilde ağırbaşlı, efendi, kibar olsunlar.
