altay dilleri teorisi;türk,moğol,tunguz,kore ve japon dillerinin ortak bir kökten çıktığını ve bunların akraba olduğunu kabul eden teoridir.bu teorinin başlangıcı 1730'lara kadar gider.ilk çalışmalarında altay dilleri başta ural dilleri olmak üzere başka dillerle de birlikte ele alınmışsa da 19.yy sonlarından itibaren genellikle altay dilleriyle sınırlandırılmıştır.
