sigarasından bir duman daha alıp, "her şeyin bir sonu var" dedi. "tüm bu olanlar bir gün bitecek. bu telaş, bu öfke, bu kaygılar. bu tedirgin insanlar yerlerini başka tedirgin insanlara bırakacaklar. bu sokaklar arınacak bir gün kötülüklerden. biz göremeyeceğiz ama birileri görecek. tüm patronlar, tüm işçiler, tüm devlet başkanları ölecek, yerlerine yenileri gelecek. şu dökülen yaprakları görüyor musun? insanlar o yapraklar gibidir. ömrümüz bir mevsim. dallarımıza tutunarak rüzgarda süzüldüğümüz anlar kar kalacak yanımıza. sonra bir gün devrimiz dolacak, birileri gelip süpürecek bizi düştüğümüz yerden. şanslıysak cenazemizi birileri uğurlayacak, değilsek sakince asıl geldiğimiz yere döneceğiz. insan unutulmak üzerine yaratılmış bir canlıdır. tüm hikayeler bitmek için başlar. bütün cümleleri bir yerde noktalamak için kurarız. tüm yolculuklarımız sonunda soluklanacak bir yere ulaşmak içindir. sonu olmayan tek şey, sonların kendisi.
