Bakteriler, her zaman bütün yapabildikleri proteinleri yapmazlar. Aksine, onlar çevreye uyum sağlayabilirler ve sadece belirli bir ortamda hayatta kalmak için gerekli olan gen ürünlerini yapabilirler. Örneğin, bakteriler ortamda bol triptofan kaynağı olduğunda triptofan yapmak için gerekli enzimleri sentez etmezler. Triptofan ortamda bulunmadığı zaman bu enzimler yapılır. Benzer şekilde, bir bakteride bir antibiyotiğe direnç kazandıran bir gen bulunduğu zaman bu genin eksprese edileceği anlamına gelmez. Direnç geni, sadece antibiyotik ortamda mevcut olduğunda ifade edilebilir.
Bakteriler genellikle, gen ekspresyonunu mRNA transkripsiyonu seviyesinde düzenleyerek kontrol etmektedir. Bakterilerde bu fonksiyonu gören genler genellikle birbirlerine bitişik yer alır ve koordineli düzenlenir (örn; biri eksprese edildiğinde, hepsi eksprese edilir). Kümelenmiş genlerin koordineli düzenlenmesi bir polisistronik mRNA üretimininin düzenlenmesi ile gerçekleştirilir (örn; birkaç genin bilgilerini içeren geniş bir mRNA). Böylece, bakteriler çevrelerine "duyarlı" dırlar ve ortam için gerekli olan genlerin transkripsiyonunu düzenleyerek uygun bir dizi eksprese ederler.
