Planlarını, hayallerini, mekanını, zamanını, düşüncelerini paylaşacağı kimsenin olmaması durumu.
Kimsesiz; sığınacak veyahut sevgi ihtiyacını, anlaşılma ve anlaşma ihtiyacını, görme ve görülme ihtiyacını paylaşamadığı bir hayatı yaşayan kişidir. "Yaşayan" diyorum ancak, yaşamanın gittikçe kendisine ağır geldiği bir hayat yaşarlar.
Bazen insan kimsesiz olmasa bile, bazı anlarda ya da mekanlarda kendisini kimsesiz hissedebilir. O anki duygu-düşünsel durumu bunu ona olanaklı kılabilir. Dolayısıyla herkesin hayatında bir kere de olsa kimsesiz hissettiğini, bir kimsenin yokluğunu çektiğini düşünüyorum.
Ve herbirimizin birbirine kimsesiz hissettirdiği anlar mevcut ne yazık ki.
