soğuk bir yaz günü, hava 43 derece, mevsim normallerinin biraz altında ve yer yer sağanak gol yağışları var. ingiltere'nin liverpool kasabasında gerçekleşiyor hadise.
oysaki iki hafta önce tüm türkiye birleşmiş liverpool'u inönü stadının çimlerine gömmüştük. fb'lisi gs'lisi ts'lisi hepberaber sevinmiştik. hatta arkadaşlar sevinen urfasporlu bile gördüklerini söylüyorlardı. o kadar bütünleşmiştik ki galibiyetin havasını bile atamamştık rakip taraftarlara. gönül isterdi tabi ama millet kolayını bulmuş mına koyim.
- noldu lan yarraaam nası koyduk liverpool'a.?
- he ya ne güzel maçtı, nası sevindim anlatamam, işte türkün gücü kardeşim.
- hmmm öyle tabi, size de başarılar yarın.(bi toşşak geçirmedin ancuk aazlı)
yine de güzeldi tabi. ertesi gün formayı üste çekip okula kalkmış bir götle gidilmedi mi? gidildi. insanları tepeden görüp "ulan ben ben beşiktaşlıyım saygı duyun lan bana" bakışları atılmadı mı? atıldı. bok yemişiz bilemedik. sanarsınki ben attım golleri, bi yönetimden prim istemediğim kaldı.
- aloo demirören mi?
- evet.
- hacı bizim galibiyet primleri noldu ya.?
- sen kimsin mna koyim?
- uğurlu koltuğuma oturmasaydım nah yenerdiniz ama.
- sktr git lan.
- saygılar başkanım.
neyse lafı fazla uzatmayalım. iki hafta çabuk geçti, zaten iki hafta sonra o galibiyetin bütün izleri silindi, toprağa gömüldü, üstüne çöğdürüldü.
bütün fanatik taraftarlar gibi ben de saatler öncesinden maça hazırdım. cipsimi, biramı, sigaramı alıp uğurlu yerime kurulup, bildiğim bütün duaları arapça olarak okumaya başladım belki bir yardımı dokunur diye. harhangi bir cenabetlik durumu sözkonusu olmasın diye o gün osbir bile çekmedim. yani zemin futbol oynamaya son derece müsaitti. hakem yardımcılarına baktı, 4. hakeme baktı, ben "hadi kartallarım" derken ilk düdüğü çaldı ve maç başladı.
ilk dikkatimi çeken sahaya 0-8-1-1 dizilişiyle çıkmış olmamızdı. takım sevgisi başka bir şey kalp pır pır atıyor. ama fazla sürmedi bu heyecan tabi, ilk golü yiyince çözüldük. daha ilk biramı bile içmemiştim allahsızlar.
1 oldu 2 oldu 3 oldu -burada bir taç atışı kullanmıştık- 4 oldu 5 oldu 6 oldu -ben yazmaktan yoruldum adamlar hala atıyor- 7 oldu 8 oldu maç bitti. ben bu kadar sayabildim arada başka gol yediysek bilmiyorum. o an ki psikolojimi tam hatırlamıyorum ama belli bir süre kendime gelememiştim sanırım.
ilk şoku atlattıktan sonra yerimden doğrulup odama doğru yöneldim. bir yandan hakan arıkanın akrabalarını gözden geçirirken bir yandan da internette yorumlara bakayım dedim. tam olarak 8 gol mü yedik onu teyit etmek istedim belkide.
evet tam olarak sekiz(8) gol yemişiz. üstelik o ne lanet sayıymış ki her türlü kafiyeye cuk diye oturuyor mına koyayım. sekşiztaş, 8jk, 8eşiktaş vs vs taşşağın bini bi para. lan hangi ara düşündünüz bunları. siz değilmiydiniz 2 hafta önce biz yenince "sevinçten ağladım resmen" yalanlarını savuran. maçtan önce türküm doğruyum çalışkanım naralarını atan. uzaylı değilmisiniz işiniz bitinceye kadar dimi.
-orkunç titreşim gönderdi-
- noldu lan?(sinirli görüneyim de dalga geçmesin)
- yaşıyor musun hala?
- napalım biraderim sağlık olsun.
- çarşı sekize karşı dokuza razı ahaha aha.
- lan oğlum sen türk değil misin?
- türklüğümden utandım pis sekiztaşlı ahahaha.
- ilk maçta benden daha fanatiktin ama, dönek ibne.
- ne yalan söyliyeyim zevkten 8 köşe oldum ahahaha.
- senin yolunu yordamını skeyim mna kodumun travestisi.
-orkunç engellendi-
sonra düşündüm... ulan sekiz değilde yedi(7) gol yeseydik böyle olmayacaktı. 7'den fazla bir taşak malzemesi çıkmıyor netekim. yeditaş da olmuyor 7jk de. ama sekiz öylemi? osursan bir şey çıkıyor namussuzum. madem yedin bu boku bari yedide bırak bok mu var da 8 tane yiyorsun. en janjanlı yerinde durmuşsun. liverpool'a da çok kırgınım bu konuda, nasıl gönlümü alacak bilemiyorum. hadi onlar acımıyor 3-4-5 atıyorlar, biz tam 8 gol yemek zorunda mıydık.? ben bunu bilir bunu söylerim "o son golü yemeyecektik".
aradan 1 sene geçmiş hala ilk günki gibi bembeyaz. beşiktaş diyen kalmamış takımıma. hatırlamıyorum bu liverpool katliamından önce bizle nasıl dalga geçiyorlardı. varsa yoksa sekiztaş 8jk. kızmıyorum ama bütün herkes tarafından benimsenmesi biraz sinir bozucu bea. hayatın akışı içerisinde heryerde karşınıza çıkıyor. yeni bir sevgiliniz vardır, işte o ilk heyecanla birbirinizi biraz tanımaya çalışırsınız. sorarsın burcun ne, yükselenin ne, alçalanın ne, adet günün ne zaman vs vs.. tabi fiks soru hangi takımlısın da var bunların içinde..
- ya aşkooomm hangi takımı tutuyosuoon.?
- erkek adam renkli takım tutmaz kızım.
- ya söyleseneeee.(mal anlamadı hala)
- beşiktaş tabii ki de.
- sekiztaş olmasın oo ihi ihi.
- götüne mi girdi o sekiz gol allahın kaşarı (iç ses bu)
dış ses- hee sekiz gol yemiştik dimi unutmuştum onu ben. boşver şimdi sen ver bi alt dudak bakayım.
ne diyim mına koyayım. maç kavgası mı yapayım şimdi hatunla o libidolu ortamda. zaten iki kelimede öldürdü içimdeki isteği, gelde orasını burasını mıncıkla şimdi. yok abi bu sonsuza kadar sürecek alışmak lazım neticesinde. cuk diye oturtmuş adamlar, zaten zemin de müsaitmiş. 7 olsa kesin kurtulurduk da 8 yapıştı.
