hayatımdaki en mutlu anlardan biri bunun atari oyununda ( yanılmıyorsam captain tsubasa 1 di ) misaki'yi paris kulesinin altında keşfettiğim ve takıma dahil ettiğim andı. sıfır yalansız söylüyorum bunu başardıktan sonra mutluluktan üstümü başımı giyip dışarı çıkıp yaklaşık o yaş adımlarıma göre 20 dakika koşarak varabileceğim uzaklıktaki toprak sahada maç oynayan abimin yanına gidip haberini vermiş sonra eve sevinçten gülerek geri dönmüştüm. öyle bi karakterdi tsubasa ve tüm oyunları bizim için.
0.03-0.12 ya da 0.29-0.42 arasındaki oyunlardan biriydi sanırım.
ayrıca şunu da belirteyim. ben bu oyun sayesinde o yaşlarda japonca yazı yazıyordum. 1 defterim vardı komple japon harfleri doluydu sayfaları ahaha. çünkü adaptör ısınınca atariyi kapamak zorundaydık patlayacağına inandığımız için. ben de sabahtan akşama kadar oynuyorum oynuyorum örneğin 10 bölüm geçtiysem ertesi gün yine sıfırdan başlamam gerekiyordu adaptörü çektiğimden ötürü. birgün giriş ekranındaki japonca seçenekleri denerken karşıma japon alfabesi çıkmıştı böyle uzunca bi şey. alt alta 4-5 satır yan yana 25-30. atmıştım hafızaya oyunda böyle bi şey olduğunu. sonra oyun başlama ekranındaki seçenekleri kontrol ederken japonca kelimeler görüyordum yine. en sonunda ulan acaba bunlar bi işe mi yarıyor diyip o kelimeleri kaydetmeye başladım. yine adaptörü çektiğim bigünün ertesi sabahı o kelimeleri önceden öğrendiğim japon alfabesinde tek tek girmeye başladım defterime bakarak. sonra bi baktım en son kaldığım yerden devam edebiliyordum. o günden sonra kaldığım yerden devam edebilmek için deftere hep japonca yazılar yazmaya başladım :d lol. zeki piçin tekiydim sanırım.
