doğdumuz günden itibaren bize "kader kurbanı" olduğumuz düşüncesi doğrudan veya doalylı olarak aşılanıyor. bunun sonucu sürekli olarak kendimize acıyoruz ve bizi bu acıdan kurtaracak birini veya bir olayı bekler oluyoruz.
mutsuzluktan kurtulmanın ilk adımı insanın kendine acımasına son vermesidir. olayları kontrol edemeyiz ama duygularımızdan biz sorumluyuz.
