pek yakın bir zamanda unutamayacağım bir anımı yaşamama vesile olmuş mekandır mekanlardır. efendim denizli'de bir dinlenme tesisinde büyük tuvaletimi yapmaktaydım. sıçmaktaydım demek daha güzel. evet sıçıyordum. sıçarken bir an geldi ve hapşırdım. (bkz: sıçarken hapşırmak). bir an heyecanlandım nedense. iki saniye sonra yan tuvaletten bir amca, amca sesiydi, çok yaşa dedi. bir anlık duraksamadan sonra sende gör dedim. yüzünü bile görmediğim ve büyük ihtimal sıçmakta olan bir adama, sıçıyorken sende gör dedim. yaşadığımı görmesini istedim. ki ben insanlara sende gör demem. çok kişi görsün istemem yaşadığımı. ama bu adama dedim ve bana o an dert oldu. birazdan dışarı çıkıcaktım tuvaletten. adamla karşılaşmak istemiyordum. yani elimi yıkarken arkadan gelip gülümseyecek miydi ki? ne yapacaktı? sohbet mi açacaktı? bu vb. saçma düşünceler sebebiyle az daha otobüsümü kaçırıyordum. görmedim amcayı da. ama eminim o benim çok yaşadığımı görücek. çok yaşıycam lan! sırf o amca için!
