Ve ben inanırım bazen bazı şeylere. kanadı kırık kuşun uçabileceğine, kırık aynanın gerçeği apaçık gösterebileceğine, kulpu kırık bardağın elde durabileceğine. gönül bağım var benim inandığım şeylere. parçalı bulutların yağmur müjdesi verdiği gibi gerçeğe. sırtı hançerli bedenin ayakta durabilmesine inancım var, küçücük ellerin büyüyüp çiçeklere can vereceğine, okyanusta ki dalgaların bir kumsalda çocukların yüzünü güldürmesine. tüm nihayetler gibi her sona nokta koyulmayacağına, kan akan yaranın izinin dahi silineceğine. esen rüzgarın devirdiği ağaçlara inanıyorum ben bazen; bir gün küçücük bile olsa yeniden rüzgara karşı koyabilmesine. uzun cümlelere ihtiyacım yok, tertemiz gökte yıldızlar gibi parlak, ellere sarılmış gibi sımsıcak, bir kez hissedilmiş, sonu gelmişcesine inanılmaz, koşarken durmuş bedende soluk soluğa unutulmaz.
