şu hayatta biri beni vuracaksa babama olan hasretimle vurabilir anca...
öyle erken gittin ki yanımdan, hep yarım kaldım...
sensizliği tam 19 senedir her anımda hissediyorum.
evet anlaşamazdık, evet aramızda kuşak çatışması vardı, evet ben hep seni üzerdim, cebinden para çalardım, deplasmana giderdim, okuldan kaçardım, sigara içerdim, karnede zayıf getirirdim de annemden beraber gizlerdik, evet sen hep bana nasihat verirdin...
ama baba oğul ilişkisi bu değil mi zaten amk?
aynısını ben de şimdi oğluma yapıyorum işte.
öyle erken gittin ki hayatımdan.
kendi kendime büyüdüm ben...her şeyi kendi kendime gördüm...
yokluğu, bolluğu, itliği, kahpeliği, zalimliği, hayatı kendi kendime öğrendim.
keşke gitmeseydin ya sen...
gitmeseydin bak neler neler yapardım ben sana.
sırtıma alır hacca götürürdüm seni.
vallahi bak...
keşke gelebilsen be baba...
tamam bir daha plajda bikinili kadınlara baktığını anneme söylemicem, söz...
hamiş: merak etme baba...yıkılmadım, ayaktayım...gözün arkada kalmasın...