normalde millet ittifakından bir partiyi destekliyorum. geçtiğimiz 24 haziran 2018 seçimlerinde de o partiye oy verdim. ama bu yerel seçim olduğu için ve ayrıca yarışın olduğu her il, ilçe ve mahallede sadece bir kazanan olacağı için yaşadığım şehir olan istanbul'da büyükşehir için chp'ye oy vereceğim.
ömrüm boyunca chp'ye oy atmadım. aslında chp'den çok bir şey beklediğimden değil de sadece artık akp'nin bir yenilgi alma vaktinin çoktan geldiğini düşündüğüm için cumhuriyet halk partisi'ne oy vermeyi düşünüyordum. dediğim gibi, reelde desteklediğim millet ittifakında yer alan partiye oy versem, kazanamayacak. milletvekili seçimi olmadığı için oy boşa gidecek. e realist düşünmek gerekirse de istanbul'da iki adaydan birisi kazanacak; binali yıldırım veya ekrem imamoğlu. tercihim imamoğlu olacak.
tam da bu noktada, aslında mecburiyetten chp'ye oy verecek olmak kafamı kurcalarken, ekrem imamoğlu öyle güzel bir profil çiziyor ki... asla sinirlenmiyor, kendisine en muhalif vatandaşa bile güzellikle cevap veriyor, dert dinliyor, sade bir görüntü çiziyor ve güven veren bir tarafı var. yani artık zaruriyetten değil, gönül rahatlığıyla oy vereceğim kendisine. bunun için mutluyum.
yaşadığım ilçe ile muhtarlık seçimleri içinse kendi adıma en kolay seçimim olacak. ilçede de muhtarlıkta da çok sevdiğim birer abim aday. rahat rahat onlara oy vereceğim. kime oy versem diye kafa patlatmayacağım.*
