Hasret kaldik eskiye , eskilere ... Evin anahtarini bakkala birakip misafirlige gitmelere , sokaklarda akşama kadar saklambaç oynamalara , annelerimizin elimize salçali ekmek tutusturmasina , mahalle abilerimizle futbol maci yapmalara ( hayatimda en zevk aldiğim şeylerden bir tanesiydi ) akşam ezani olunca evlere dağilmalari , kısaca herseye hasret kaldik . Komsuluklar , akrabalar , eşler , dostlar hep iç içeydi . Ekonomik durumlar şuan ki gibi değildi . Herkes kendi yağında kavruluyordu ama samimiyet vardi , güven vardi , sevgi vardi . Teknoloji simdiki gibi gelismemisti millet simdiki gibi bilgili değildi ama sevginin , emeğin , yardim etmenin ne demek olduğunu biliyordu . Karşılıksız yapiliyordu . Şimdiki imkanlar daha cok evet ama eskiye dair hicbirsey yok . Yoldan geçene selam vermeye bile çekiniyoruz . Küçük cocuklari sevip başını okşayamiyoruz . Kimsenin birbirine güveni kalmadi . Kardes kardesi satiyor , vuruyor , öldürüyor . Popüler kültürün kölesi olmus gidiyoruz . Medyanin cazibesine kapilip gidiyoruz . Günümüz dizi ve filmlerden bahsetmiyorum bile siz az cok biliyorsunuz . Sizi bilmem de arkadaşlar ben bu çağdan nefret ettim . Etimle kemiğimle ...
