Evimi botanik bahçesine çeviricem dedim, toprakla daha içli dışlı Olcam dedim ve oldum. Geldiğim noktada Hani bebekleri agucuk bugucuk severiz ya öyle seviyorum bitkilerimi. Çoğuna şahsına münhasır birer isim koydum. öpüyorum kokluyorum konuşuyorum onlarla ve araştırmalar da göstermiş ki sinir sistemi sahibi olmamalarima rağmen bitkiler sevgiyi, ilgiyi gayet de güzel hissediyorlar.
Bitki bakma maceram ise bana hediye gelen 2 fesleğen bitkisini soldurmamla başladı. Yav ben ne anlarım çiçek bakmaktan dedim ama bakımı kolay ve de seviyorum diye sumbulle devam ettim. Sonra da işin içine girdikçe daha bi baglandim.
Yani demem o ki içinizde varsa bi yerden başlayın. 2 haftada bir su isteyen cicekler bile var (bkz: sukulent) Baslarda çiçek öldürmek yıldırmasın sizi
Motive etmesi açısından da bitkilerimin fotoğraflarını paylaşayım.
http://hizliresimyukle.com/image/FgHDg
En soldaki Raziye hanim(Sümbül) soldu, ufakliklar yavru aloe vera, soldan ikinci kurdele çiçeği, köşedeki de en sevdiğim çiçeğim Halilim(sukulent) onun solundaki de aloe veram
