yatılı okuldayken akşam etüdü sonlarına doğru kapı açılır ve lise son sınıftan biri her seferinde şuna benzer bir hikaye anlatarak para toplardı:
"askerden yeni terhis olmuş biri var. okulun kapısında bekçi hüseyin efendinin yanında oturuyor. memleketine gidecekmiş ama parası çıkışmamış. haydi çocuklar gönlünüzden ne koparsa.."
hepimiz toplanan paranın sigaraya gideceğini bilir ama korkudan sesimizi çıkaramaz, cebimizdeki bozukluklardan en ufaklarını önümüze uzatılan kepin içine isteksizce bırakırdık.
