Önce yürüyorsun birine, olmuyor. Sonra başkası çıkıyor karşına o da reddediyor. Sonra bir geri dönüş yapıyorsun, eskiyi beklemeler, eskiden medet ummalar e bir şekilde o iş de olmuyor. Sonlara doğru elini açık tutuyorsun, cömert davranıyorsun, bu sefer hepsi kapılmış oluyor. Yine olmuyor senin iş. Sonra bakmışsın 4 sene olmuş, mezuniyet gelmiş sen öyle hayallerde ne olduğunu anlamamışsın. Yani olmayınca olmuyor. Başlar başlamaz yüklenmek gerekiyor sevgili mevzularına. Erteledikçe boka sarıyor. Birinden beklenti içinde kalacağına yeni birini bulmak daha yeğdir, ayrıca. Çok kovalamak lazım. Nefes almadan. Ben onu yapamadım. Sadakat gösterdim. Belki bir gün olur diye. Netice de olmadı. Ama dünyanın sonu değil. Elbet olacaktır.
