Ancak ve ancak sosyalist bir sınıfın halk savaşı ile iktidarı ele geçirmesinden sonra gerçekleştirebilecek olandır. Herşeyden önce halkın kendi içinde bir " irade devrimi " yaşaması gereklidir. Bu noktada ise kapitalizmin yavaş yavaş sosyalizme dönüştürülmesi için sınıf partisinin kapitalist sistemi tersyüz edecek marksist-leninizmin kararlı bir uygulayıcısı olmasını zorunlu kılar. Zira ülkemiz halk savaşını Kurtuluş savaşı ile kazanmış olup yine kendi eliyle bu zaferi burjuvazinin eline bırakmıştır. Ne hayaldir ne de ütopyadır. Devrimciliğin mistik ya da sufi yönleriyle ilgilenecek olsaydık her şeyi haktan beklerdik. Hacı Bektaş-ı Veli'nin sözleriyle bitirelim :
"Hararet narda sacda değil ,
Keramet hırkada tacda değil ,
Her ne ararsan kendinde ara ,
Mekke'de Kudüs'te hacda değil! " ( AB ve ABD'nin kıçının kenarındaki yerli gominikler için yazılmış sanki)
