kusur işleyen insanın ahirette günahlarını görüp-farkına varıp dünyada iken nasılda aldandığını kabul ettiği gün anlamında bir suredir.
dokuzuncu ayet.
16. ayette bir ifade dikkatimi çekmişti.
"Şu halde, ne kadar gücünüz yetiyorsa Allah’a karşı o kadar sorumlu davranın: hem (O’nu) dinleyin, hem (O’na) itaat edin!.."
bu ayetten benim çıkarımım şudur ki allah'ın tüm sisteminden gücümüz nispetince sorumluyuz. bakara'da geçen "allah kuluna kaldıramayacağı yükü yüklemez" den kasıtta zannımca budur. yeter ki biz hem dünyevi hem uhrevi sorumluluklarımız bilelim ve en azami şekilde yapmaya niyetli-gayretli olalım. allah kerimdir.
