Atlattığın onca bahadireden sonra içinde eser miktarda da olsa kalır önce bu yaşama sevincinden. Dersin ki, dostlarım sevdiklerim yanımda. Bunun için umudunu yitirmezsin. Ama sonra bir de bakarsın ki, yanındayım diyen kimse aslında yanında değilmiş, sana değer vermiyormuş. Bunu anladığın anda bir aydınlanma yaşarsın önce, sonrası koyu karanlık.
Ne yaşamak umurunda olur o saatten sonra, ne de sevinç.
