okulda vize döneminden önce dersler hakkında konuşmaya başlayıp sonrasında birbirimize komiklikler, espriler yapacak kıvama geldiğim; yaşını başını almış, işi, evi, ocağında aşı olan bir sınıf arkadaşım var. uzun süre yazıştık, çok da kafa dengi kerata. "gayet güzel muhabbet ediyoruz ulan neden mesajlardaki gibi sevimli olmuyorum ki" diye aptalca bir düşünceye kapılıp, karşılaştığımızda sınırlarımı bildiğimi düşünerek adama samimi davrandım ben de. samimiden kastım adıyla hitap etmek, evinin kirasının ne kadar olduğu sormak falan. (kaldığım yerde kiralar çok, bu geleneksel bir sorudur öğrenciler arasında). kendi eviymiş, yerlisiymiş buranın.
adamın işi gücü var, evi arabası var. vallahi özendim hayatına. bunu da belli ettim kendi usulümle.
sonra ne oldu?
sürekli "hehehe benim de sevgilim var biliyon mu hehehe..." şeklinde 'uyarılarda' bulundu beyimiz. büyük ihtimalle asıldığımı düşündü.
ulan düdük ben senin altından arabanı, cebinden evinin anahtarını mı alacağım sırf 3-5 bir şey sordum diye? "üniversiteli bu, kesin benim paramı yer dur ben bunu kendimden uzaklaştırayım" kartını kullandı sözde. salak salak hareketler. bunu fark ettiğimde çok üzüldüm ya. çevremdeki insanlar hiç sevgi görmedikleri için benim ilgili tavırlarımı "bu bana aşık değilse ben de adam değilim" şeklinde yorumluyor, biliyorum. biriyle ilgilenmek onu insan yerine koymaktır, aşık olmak değildir ki? hem daha dur ulan kaç aydır tanıyorum seni de aşık olacağım?
durum böyle diye uzun süre yazıp çizmedim. arada konuşmak zorunda kalınca da soğuk, isim falan söylemeden konuştum.
2. döneme girdik. şimdi benim geçen sene yaptığım bir projesi var. sınıfta sunum yapılıyor grup halinde. geçenlerde sınıfta denk geldim naptınız dedim, sınıf sunumunu berbat etmiş aptallar. gel sor öncesinde ne yapılmalı diye değil mi? ama yoookk oğlumuzun sevgilisi var, tövbe haşa.
bu projenin bir de raporu hazırlanıyor. evlerden ırak, öyle sevimsiz bir şey. rapor örneği istedi gördüğüm gün, gözünde yardım çığlığı vardı ama dillendirmedi. raporun tam halini bulamadım ben de, grubumdakilerde de yok. kendi raporumun taslak halini buldum, yaklaşık 100 satır hazırlanırken nelere dikkat etmesi gerektiğine dair bir yazı yazıp gönderdim adama bu saatte. benim başımdan geçti, neden bildiğimi anlatmayayım ki diyorum da umarım "oha bana 5 satırdan fazla yazı yazmış kesssin bana aşık" şeklinde gerzekçe bir düşünceye kapılmaz.
edit: ay yine maşallah bana 3 asır uzunluğunda yazmışım.
edit2: kurduğu cümleyi aynen yazıyorum."Tamamdır panpi çok teşekkür ederim". sandığım kadar yaşını başını almış birisi değil galiba...
yazının özenini görünce inanamayıp tekrar teşekkür etmiş. lavandula farkı beyyybi diye bağırarak "rica ederim" dedim.
