şahsi fikrim olmakla birlikte gözlemlerim sonucu vardığım izlenim bu sorunun cevabı olabilir sanırım. ben üretken olmayı seven, sanatçı ruhlu bir insan olarak giysi tasarımları yapıp bunları sosyal ağım üzerinden insanlarla paylaşıyorum. paylaştığım gönderileri beni hiç tanımadığı halde beğenip takdir eden 20 kişi varsa bunların 15'i yabancı uyruklu oluyor. biz millet olarak güzel yapılmış, üretilmiş bir şeyi takdir etmeyi kendimizi aşağı çeken bir davranış olarak görüyoruz. takdir göremeyen parlak insanlar da gidip kendileriyle tamamen alakasız diyarlarda yaptıkları şeyin kıymetini bilen insanlarla çalışmayı yeğliyor haliyle. sokakta kaldırıma oturmuş gitar çalan bir gence denk geldiğinde kız kaldırmaya çalıştığını düşünen, otobüste kitap okuyan biriyle karşılaşınca şov yaptığını düşünen, sanatçıya magazin malzemesi olmadığı sürece ezik ve işe yaramaz muamelesi yapan insanların ülkesi burası. ha bir de yeni bir şey öğrenmek için birkaç saatini bir seminere ayırmayı vakit kaybı olarak gören, youtube'da saatlerce makyaj videosu izleyip nişantaşı'nda fellik fellik gezmekten ders çalışmaya vakit bulamayan, işsizliği belli olmasın diye yüksek lisansa başlayanlar var. türkiye bu halde ancak lağım çukurlarına bok, denizlere kirli su, atmosfere zehirli gaz, doğaya milyonlarca atık üretebilir. çünkü ülkede insan çok, kendini gerçekleştirmiş birey yok.
