Söylenir ki, muhabbet "çekirdek" anlamına gelen "hab" kökünden türemiştir. Esasında "hab" kelimesinin anlamı bir şeyin çekirdeği ve özü demektir. kalbin özündeki çekirdeğe bu yüzden kalbin tohumu [habbetü'l-kalb] denilir. sevgi o çekirdeğe ulaşınca ona muhabbet derler.
insan Kalbine muhabbet tohumunu eken güzel insanlar daim olsun, olsun ki kalplerde kin ve nefret hastalığı kalmasın.
