Nadirliğini kaybetmiş bir eylem. Hemen hemen herkes bunu yapıyor artık. Neden mi?
Her yerde orijinal tepkilerden uzak ve sürekli izleniyor gibi hareket etmekten insan gerçekten yalnız kaldığı ilk fırsatta kendi özgün davranışlarına kaçış yapıyor. Yalnız kaldığı bütün zamanların dışında asla istediği gibi davranmıyor veya davranamıyor. Çünkü ya izleniyor, gözleniyor ve bu onda artık alışkanlığa dönüşüyor ya da daima poz verir gibi yaşıyor. Dolayısıyla da evde, odada veya tuvalette yalnız kalınca hemen o kaçınılmaz kendi kendinelik vuku buluyor.
