Ürettiğimiz acıların peşinde mutsuzluğumuza mutsuzluk katıyoruz. Asıl dert edilmesi gereken şeyleri görmezden geliyoruz. Anlık iç rahatlatmaları bizi mutlu eder sanıyoruz. Sonra akşam kafayı yastığa bi koyuyoruz. " gene mutsuzuz, gene yalnızız..
Böyle böyle psikolojimiz bozuluyor, böyle böyle deliriyoruz işte.